Η Αίθουσα Τέχνης «Tένεδος» παρουσιάζει την ζωγραφική εργασία δύο σύγχρονων Κερκυραίων Zωγράφων. Ο P.S. MAVRO και ο G.Α. MICALEF ζωγραφίζουν και εκθέτουν ταυτόχρονα, στην Αίθουσα Τέχνης «ΤΕΝΕΔΟΣ». Ως φιλική καλλιτεχνική «επικουρία», προστρέχει και συνεπικουρεί (με χαρακτηριστικά γλυπτά του) ο γλύπτης G.S. MEGOULAS.
Ζωγραφίζοντας…
Αυτόν τον Αύγουστο (2011) μου δόθηκε η ευκαιρία να συμμετέχω σε μία έκθεση ζωγραφικής και γλυπτικής. Οι ζωγράφοι ήταν P.S.Mavro και ο υποφαινόμενος. Ο γλύπτης ήταν ο Γιώργος Μέγκουλας…
Μαζί με τον P.S.Mavro περάσαμε σχεδόν ένα μήνα στην αίθουσα τέχνης «Τένεδος» την οποία είχαμε μετατρέψει σε εργαστήρι. Εκεί μέσα μπαίναμε πριν βγει καλά καλά ο ήλιος και βγαίναμε χωρίς να προλάβουμε να τον αποχαιρετήσουμε. Ήταν για μένα μεγάλη εμπειρία να ζωγραφίζω δίπλα στον P.S.Mavro. Έμαθα πολλά. Δηλαδή δεν έμαθα και πολλά αλλά για μένα ήταν πάρα πολλά. Έχω λάβει μέρος σε κάποιες ομαδικές εκθέσεις στο παρελθόν αλλά τώρα μου δόθηκε η ευκαιρία να παρουσιάσω μια ολοκληρωμένη δουλειά.
η Συνεργασία
Με τον P.S.Mavro είχαμε γνωριστεί αρχικά μέσω διαδικτύου και αργότερα όταν εγκαινίασε την έκθεση «Πιντούρες σε σκάτουλα, στο πάτερο τσι νούνας» γνωριστήκαμε και από κοντά. Από τότε κρατήσαμε επικοινωνία. Όταν μου πρότεινε στα τέλη Ιουνίου να συνεργαστούμε για αυτή την έκθεση, αρχικά αναρωτιόμουν με την επιλογή του, αλλά φυσικά δεν θα μπορούσα να μην δεχθώ. Και ό,τι γίνει…
Στο όλο εγχείρημα προστρέχει επικουρικά ο γλύπτης Γιώργος Μέγγουλας και συν εκθέτει τέσσερα χαρακτηριστικά γλυπτά, από την προσωπική του συλλογή... φτιαγμένα από μέταλλο και άλλα «ευτελή» υλικά, από την περίοδο του 1980 - 90. Είναι έργα εμπνευσμένα κάτω από την επιρροή της λεγόμενης «ARTE POVERA» (τέχνη από φτηνά - φτωχά υλικά).
Τόπος Αμνών!
Η αιώνια μάχη του καλού και του κακού θα μπορούσε να έχει μια ακόμη εκδοχή. των αγνών «Αμνών» και των μοχθηρών «Νάνων - Γνώμων». Στη σειρά «Τόπος Αμνών»... παρουσιάζω πίνακες φιλοτεχνημένους με ακρυλικά σε μεγάλες διαστάσεις. Σε αυτούς «μορφοποιώ» σε εικόνες, με αλληγορική μορφή, τις σκέψεις και τα συναισθήματα που μου γεννιούνται μέσα από το αντί πάλεμα αυτών των δύο αιώνιων καταστάσεων. Οι αθώοι «Αμνοί του κόσμου» οδηγούνται σιωπηλά στη σφαγή από τους «Νάνους - Γνώμους»... αλλά και οι «Γνώμοι» φοβάμαι πως τελικά δε θα αποφύγουν να γίνουν τροφή για τα καθ' όλα «αθώα» άκακα «αρνιά»!
Βέβαια γνωρίζω πως η θεματογραφία αυτή απλά είναι η εξωτερική μορφή... το παραμύθι, η αφορμή για να δημιουργήσω εικαστικά, παίζοντας με φόρμες, σχήματα, όγκους και χρώματα. Πρόθεση μου δεν είναι να περάσω κάποιο συγκεκριμένο «μήνυμα»... αλλά να προκαλέσω συναισθήματα αγγίζοντας - ενεργοποιώντας - κάποιες - όποιες εναπομείναντες «χορδές ευαισθησίας». Το ξάφνιασμα, το αλλοπρόσαλλο, το μακάβριο και η χαμένη παιδική αθωότητα γίνονται ενεργό μέρος του εικαστικού μου έργου... που θέλω να πιστεύω ότι θα ακουμπήσει και εσάς.
Οι «Νάνοι - Γνώμοι» θα μπορούσαν να συμβολίζουν το «κακό», ή την κάθε μορφής καταπίεση. Οι Αμνοί με την σειρά τους φέρνουν στο νου μας κάτι το αγνό, το αγαθό, το άβουλο. Μια άλλη εκδοχή θα ήταν να αποτελούν απλά δύο διαφορετικές πτυχές του εαυτού μας. Ο καθένας είναι ελεύθερος να διαλέξει ή να δημιουργήσει την εκδοχή του.
Αλήθεια, εσείς που ανήκετε... στους Αμνούς, ή στους «Νάνους - Γνώμους»?
"Αποσπάσματα από το παραμύθι «Ο Αμνός Του Αμνού»..."
 |
| Ο Μικροαστός - Αμνός... ακρυλικά σε καμβά 1.50Χ1.50m Ιούλιος 2011 |
ή, Κανένας αμνός δεν πέθανε ποτέ από γηρατειά στο κρεβάτι του!
Ο Μικροαστός Αμνός ζούσε παρέα με το φίλο του «το Ψάρι», που ήταν κλεισμένο σε μια γυάλα (λίγο μικρότερη από' τη δική του). Πριν δύο χρόνια η αγαπημένη σύντροφος του ανέβηκε κοινωνικά και μετακόμισε στο ρετιρέ του «Μεγαλοαστού Αμνού». Του απέμεινε βέβαια η φωτογραφία της και κάποιες αναμνήσεις που δεν μπόρεσε να πάρει μαζί της όταν έφυγε.
Οι μήνες του περνούσαν με τις μουσικές των καιρών και με μελέτη (περί τέχνης και θανάτου κυρίως). Ο Μικροαστός Αμνός μορφώθηκε τόσο, που η βιβλιοθήκη του αποτελούσε πια αναπόσπαστη προέκταση του μυαλού του. Μέσα στο μικρό αλλά βολικό διαμέρισμα του ένιωθε απόλυτα σίγουρος και ασφαλής. Τώρα δε θυμόταν την παλιά αγαπημένη του και τίποτα πια δεν τον στενοχωρούσε. Ένα μόνο τον ανησυχούσε... κάτι που διάβασε κάπου ...να, πως «Κανένας αμνός δεν πέθανε ποτέ από γηρατειά στο κρεβάτι του!»...
 |
| Η εξημέρωση των Αμνών ακρυλικά σε καμβά 1.20Χ0.90m Ιούλιος 2011 |
Η εξημέρωση των Αμνών προϋποθέτει υπομονή, επιμονή και γερές αλυσίδες. Με τα νέα δεδομένα ο εξημερωμένος Αμνός θα καταναλώνετε μονάχα όταν αποδειχτεί άχρηστος εκτέλεσης οποιασδήποτε εργασίας.
 |
| Θα νικήσουμε... κάποια άλλη φορά! ακρυλικά σε καμβά 1.50Χ1.50m Ιούλιος 2011 |
Την Κυριακή το πρωί οι Αμνοί βγήκαν ξανά στους δρόμους με ελπίδες και όνειρα και ιδανικά καινούρια. Το απόγευμα άρχισαν να μιλούν ξανά για αγώνες ενάντια στον Καπιταλισμό, τον Ιμπεριαλισμό, το Δυϊσμό και... τον πληθυσμό των «Γνωμών». Στην αμνών συνέλευση μάλιστα, ψήφισαν και ένα νέο βοσκό (!) Φυσικά, όλα τελείωσαν εκεί. «Tελικά, θα νικήσουμε, αλλά κάποια άλλη φορά!» ...σκέφτηκαν «ώριμα» οι πιο πολλοί και διαλύθηκαν ήσυχα.
 |
| Η Μεγάλη Έξοδος των Αμνών ακρυλικά σε καμβά 1.20Χ0.90m Ιούλιος 2011 |
Ο βοσκός έστεκε απαθής. Κοιτούσε τους Αμνούς αδιάφορα. Ήξερε πως, όπου και να πάνε, μέχρι να βραδιάσει, θα επέστρεφαν πίσω. Εκείνη τη νύχτα όμως, για πρώτη φορά, οι Αμνοί δεν επέστρεψαν! ...και φυσικά κανένας «Γνώμος» δεν κοιμήθηκε ήσυχος στο κρεβάτι του.
*έργο συνεργασίας P.S.Mavro/George Micalef
 |
| Η Κυριακάτικη πρωινή βόλτα των Αμνών της πόλεως. ακρυλικά σε καμβά 1.20Χ0.90m Ιούλιος 2011 |
Βγήκαν για την Κυριακάτικη πρωινή βόλτα τους. Άλλοι έβαλαν τα καλά τους και άλλοι τα έβγαλαν. Όλοι τους έδειχναν τόσο διαφορετικοί και μοναδικοί μέσα στο πλήθος.
 |
| Ο Άγιος Αμνός... των Aμνών. ακρυλικά σε καμβά 1.50Χ1.50m Ιούλιος 2011 |
Tι να οραματίζεται «ο Άγιος των Αμνών»... (κατά το διαλογισμό και την προσευχής του) ...τότε που η ψυχή του ανεβαίνει στα «δροσερά λιβάδια» του Ουρανού!
 |
| Ο Πασχαλινός Αμνός του «Γνώμου». |
Ο Αμνός του «Γνώμου» έστεκε (δεμένος από το πόδι) δίπλα στο εγκαταλελειμμένο παλιό αυτοκίνητο. Το κοίταζε με τα μεγάλα θλιμμένα μάτια του, λες και γνώριζε ότι... το σαραβαλάκι θα κατέληγε τελικά στα παλιοσίδερα! Kαι τί δε θα έδινε ο Αμνός, να μπορούσε να το κάνει να πάρει και πάλι εμπρός... Θα το έπαιρνε και θα έφευγε μαζί του, μακριά από τον κακό «Γνώμο»... που (καταλάβαινε πως) τον προόριζε για το Πασχαλιάτικο τραπέζι του.
 |
| Πρόσκληση σε γεύμα ακρυλικά σε καμβά 1.50Χ1.50m Ιούλιος 2011 |
Οι εποχές αλλάζουν και οι ρόλοι καμιά φορά αλλάζουν.
Ο Αμνός γίνετε «Γνώμος»... και ο «Γνώμος» γίνετε Αμνός...
 |
| Η Δεύτερη Μεγάλη Σφαγή ακρυλικά σε καμβά 1.20Χ0.90m Ιούλιος 2011 |
Ένα χρόνο ακριβώς μετά την «Πρώτη Μεγάλη Σφαγή των Αμνών», έλαβε μέρος και η δεύτερη. Μάλλον θα καθιερωθεί ως ετήσια εορταστική σφαγή, είπαν στα τοπικά νέα... και όλοι οι «Γνώμοι» χάρηκαν!
*έργο συνεργασίας P.S.Mavro/George Micalef
Τα Εγκαίνια
Τα εγκαίνια έγιναν τη Δευτέρα 1η Αυγούστου του 2011. Λίγες μέρες πριν δέχομαι ένα τηλεφώνημα από την στρατονομία… με καλούν να παρουσιαστώ για Δεύτερη φορά στην Τρίπολη. Η νύχτα των εγκαινίων με βρήκε λίγο μακριά. Τουλάχιστον οι δικοί μου άνθρωποι πέρασαν καλά και χάρηκαν για μένα με το παραπάνω.
 |
| δυο λόγια από τον P.S.Mavro |
 |
| μεταξύ άλλων Ιωσήφ & ο Ξάδερφος |
 |
| o κριτικός τέχνης Γεώργιος Κίτσος μας τίμησε ξανά |
 |
| ανίψια με τις τρεις Αγίες του P.S.Mavro |
 |
| κοιτάζοντας τον από τον πίνακα |
 |
| ο Σ.Φρόνιμος μετά τα εγκαινία |
 |
| διαβάζοντας |
*Αλλαγές…
Έρχεται μια στιγμή στη ζωή σου που σου έρχονται όλα μαζεμένα. Αυτό το καλοκαίρι ήρθανε πολλά μαζί στο κεφάλι και τώρα ακόμα που γράφω δεν έχω καταφέρει ακόμα να ξεθολώσω και να αρχίσω να σκέφτομαι λίγο πιο καθαρά. Εκεί που νομίζεις πως το κακό το μεγάλο σε βρήκε και το αντιμετώπισες, το σύμπαν γύρω σου συνωμοτεί και γελάει μαζί σου… γελάει γιατί μες την σύγχυση σου και μες το ηλίθιο μυαλό σου, που προσπαθεί να ζήσει με την αγάπη για σημαία, προσπαθούσες να ξεγελάσεις τον εαυτό σου πως όλα θα πάνε καλά και ρόδινα. Αλλά όχι δεν είναι έτσι… αλλά θα τα φτιάξουμε τα πράγματα… θα το δεις… Δεν θα τους αφήσουμε να νικήσουν και ας μπήκαν μέσα μας και ας προσπάθησαν να μας γκρεμίσουν το κάστρο… θα φτιάξουμε δικά μας Βασίλεια και δικούς μας κόσμους… κόσμους παραμυθένιους που δεν θα μπορούν να τους αγγίξουν εκείνοι… οι Λογικοί…
Γιώργος Μικάλεφ
*για τις νύχτες σύγχυσης και γέλιου
Για την εργασία των δύο σύγχρονων Κερκυραίων Zωγράφων P.S. MAVRO - G.A. MICALEF που παρουσιάζετε στην γκαλερί ΤΕΝΕΔΟΣ...
Απο το γλύπτη G.S. MEGOULA
H Αίθουσα Τέχνης «Τένεδος», αυτή τη φορά, προχώρησε σε ένα δύσκολο αλλά πολύ ενδιαφέρον εγχείρημα. Διέθεσε το χώρο της (για πάνω από ένα μήνα) στους δύο σύγχρονους Kερκυραίους ζωγράφους όπου αυτοί τον μετέτρεψαν σε εργαστήριο ζωγραφικής. Μέσα στο χώρο της Τενεδος οι καλλιτέχνες εργαστήκαν με πρόγραμμα εντατικά με συνέπια και έμπνευση. Το ωράριο ήταν παραγωγικό. Η εργασία τους άρχιζε στις 7 το πρωί και τελείωνε πάντα μετά της 10 το βράδυ. Τα έργα που επιλέχτηκαν να φιλοτεχνηθούν ήταν μέσα από την οικεία θεματογραφία τον καλλιτεχνών.
Mέσα από αυτή την προσχεδιασμένη εικαστική καθημερινότητα τους «γεννήθηκαν» και έργα αυθόρμητα και πιο ελεύθερα... (δυστυχώς ο χώρος δεν επιτρέπει να εκτεθούν όλα) Προσχέδια, πρόχειρες καταγραφές ιδεών, δοκιμές, υλικών και τεχνικών... όλα έγιναν μέσα στο χώρο της «Τένεδος»... (πολλές φορές) παρουσία μάλιστα πολλών φιλότεχνων παρατηρητών! Αυτό ήταν μια άλλη ενδιαφέρουσα πλευρά της όλης εργασίας. Φίλοι των καλλιτεχνών, φίλοι της γκαλερί, αλλά και φίλοι - φίλων πέρασαν, επισκέφτηκαν, παρακολούθησαν τη δημιουργική διαδικασία, συζήτησαν... έπαιξαν, αστειεύτηκαν με τους καλλιτέχνες και φυσικά φωτογραφήθηκαν με τα έργα την ώρα που αυτά βρίσκονταν ακόμα σε εξέλιξη.
Αυτό πιθανών ήταν και το κυριότερο κομμάτι της όλης διαδικασίας. Η συμμετοχή τον επισκεπτών, η παρατήρηση των σχολιασμών τους, η χαρά του να γίνεσαι μάρτυρας σε όλη αυτή την εικαστική διαδικασίας, ήταν για τους περισσότερους πραγματική μύηση. Το να βλέπεις να γεννιέται και να εξελίσσετε ένα έργω, το να παρατηρείς τον καλλιτέχνη σε στιγμές δημιουργίας δεν είναι κάτι συνηθισμένο και προσιτό στους πολλούς. Η «απομυθοποίηση» του απομονωμένου στριφνού - ιδιόρρυθμου τάχα καλλιτέχνη... η κατάρριψη της αναγκαίας δήθεν «μυστικότητας» που απαιτείται κατά τη διάρκεια των καλλιτεχνικών εργασιών... και η «απόκρυφη εικαστική ιεροτελεστία», που λέγετε πως τηρείτε από τον εκάστοτε καλλιτέχνη, για την πρόκληση της έμπνευσης... πήγαν στα σκουπίδια! Οι δύο καλλιτέχνες εργάσθηκαν φανερά, μπροστά σε πολλούς φίλους - επισκέπτες, χωρίς να κρύψουν τίποτα από την «τεχνική» τους. Αυτή όλη η διαδικασία ήταν ένα συνεχές Eικαστικό Δρώμενο που από μόνο του είναι ένα «Έργα Τέχνης»!
Το αποτέλεσμα της όλης διαδικασίας είναι τα έργα που (επιλέχτηκαν και...) εκθέτονται στις αίθουσες της «Τένεδος». Έργα που χαρακτηρίζονται από τόλμη, φαντασία και χρωματική φρεσκάδα.
Aναγνωρίζοντας την αυθεντικότητα της εικαστικής εργασίας των δύο καλλιτεχνών ένιωσα και εγώ την ανάγκη να προστρέξω επικουρικά και να συν εκθέσω τέσσερα χαρακτηριστικά γλυπτά, από την προσωπική μου συλλογή... φτιαγμένα από μέταλλο και άλλα «ευτελή» υλικά, από την περίοδο του 1980 - 90. Είναι έργα εμπνευσμένα κάτω από την επιρροή της λεγόμενης «Αρτ πόβερα» (τέχνη από φτηνά - φτωχά υλικά) Πιστεύω πως, σήμερα, που όλα ευτελίζονται και εξευτελίζονται, φαίνεται ξεκάθαρα σε αυτά τα έργα (περισσότερο από ποτέ) η διαχρονική αξία τους... και για αυτό αποφάσισα να τα δείξω στο Kερκυραϊκό φιλότεχνο κοινό.
Σας καλώ να δείτε αυτή την έκθεση... με τη βεβαιότητα ότι θα νιώσετε και εσείς την φρεσκάδα της εικαστικής δημιουργίας των δύο κερκυραίων καλλιτεχνών, θα εκτιμήσετε την προσπάθειά τους... και θα επιβραβεύσετε με την παρουσία σας την πρωτότυπη εργασία τους.
Για την εργασία των δύο σύγχρονων Κερκυραίων Zωγράφων P.S. MAVRO & G.A. MICALEF που παρουσιάζετε στην γκαλερί ΤΕΝΕΔΟΣ.
G.S. MEGOULAS
Γλύπτης
http://megoulas.blogspot.com/
e-mail: g.megoulas@gmail.com
Αίθουσα Τέχνης «ΤΕΝΕΔΟΣ»
Aύγουστος 2011
H Ζωγραφική στον πρωταρχικό της τόπο, στην πρωτογενή της μορφή - εκεί που συλλαμβάνετε η ιδέα, που καταγράφετε... και που γεννιέται το κάθε νέο έργω!
P.S.MAVRO / Stavriotis με αφορμή την τωρινή καλλιτεχνική εργασία του
Η φαινομενική ελαφρότητα, μιας γρήγορης καταγραφής της όποιας εικαστικής ιδέας - προκαλεί πάντα ερωτηματικά.
Που αρχίζει το σκαρίφημα, το πρώτο σχεδίασμα, η εικαστική σημείωση της ιδέας... και πότε αυτή η διαδικασία τελειώνει?
Πότε αρχίζει το προσχέδιο να εκδηλώνετε εικαστικά ως «έργω» (?)... και πότε τελικά ολοκληρώνετε?
Μπορεί ένα προσχέδιο - ένα σκαρίφημα - ένα πρόπλασμα να θεωρηθεί «έργω»? Και αν Nαι(!) ...τότε, πιο νόημα έχει η περεταίρω εργασία πάνω σε αυτό ...και γιατί θα πρέπει ο καλλιτέχνης να χάσει εικαστικό χρόνο παλεύοντας για την τεχνική περάτωση, για το φινίρισμα και για την «άρτια» παρουσίασή του?
Mήπως (κάποιες φορές) θα πρέπει να αρκέσουμε - απλά - στην αυθόρμητη καταγραφεί της όποιας εικαστικής ιδέας... αποφεύγοντας να αναλωνόμαστε με την υλοποίηση του όποιου «έργου επί κάδρου»?
Οι πίνακες που παρουσιάζω αυτή τη φορά (στην «Αίθουσα Τέχνης «Tένεδος») είναι (κάτι περισσότερο) από άπλες εικαστικές καταγραφές της αρχικής ιδέας. Ίσος θα μπορούσαν να θεωρηθούν «προσχέδια πινάκων»... πιστεύω όμως, ότι διατηρούν τη φρεσκάδα και τον αυθορμητισμό τους, υποδεικνύοντας ότι και οι «πρόχειρες» καταγραφές δικαιούνται και αυτές (μετά από κάποια επιλογή) να παρουσιαστούν ως «τελικό έργω»!
Φυσικά «πρόχειρες» καταγραφές δεν υπάρχουν, αν σκεφτούμε ότι ο καλλιτέχνης έχει αφιερώσει στον παρελθών άπυρο χρόνο μέχρι να κατακτήσει την ευκαιρία και τη γρηγοράδα που απαιτείτε για την σύλληψη της εικαστικής Ιδέας, καθώς και για την άμεση καταγραφεί της.
Δεν είναι όμως μόνο αυτό.
Σήμερα, όλοι μας, αντιλαμβανόμαστε - σκεπτόμαστε - ενεργούμε αλλά και συναισθανόμαστε «πολύ πιο γρήγορα». Δεν είμαστε «εξυπνότεροι» από τις προηγούμενες γενιές... απλά η πληροφόρηση που έχουμε και η τεχνολογία που διαθέτουμε μας επιτρέπει να επιλέγουμε και να υλοποιούμε πιο γρήγορα τις ιδέες μας. Αυτό έχει επηρεάσει ασφαλώς (θετικά) και την εικαστική παραγωγή! Η πρόσβαση στο Ίντερνετ, η ποιότητα και η ποικιλομορφία των υλικών, η πληροφόρηση γύρο από τις τεχνοτροπίες που εμφανίζονται ...αλλά και άμεση ενημέρωση για τις καλλιτεχνικές εργασίες που παρουσιάζονται (όχι μόνο στις τοπικές Αίθουσες Τέχνης... αλλά σε όλο τον Κόσμο... καθιστά θεμιτό το, να ενεργούμε και εικαστικά «πιο γρήγορα».
Αν προσθέσουμε και την «ελαφρότητα», τη φρεσκάδα και το «παιχνίδι» που λαμβάνει χώρα, κατά την διάρκεια της καλλιτεχνικής δημιουργίας (μέσα στο ατελιέ του καλλιτέχνη) τότε, το όπιο έργο - σκαρίφημα αποκτά και μια άλλη πιο ευχάριστη διάσταση.
Αυτή η ανάλαφρη «προχειρότητα» (ως προς την πρωταρχική καταγραφή της αρχικής σύλληψης) δεν μπορεί να εξαφανίσει - να μηδενίσει, ή να μειώσει το (όποιο) μελλοντικό «τελικό έργο»... Απεναντίας, η παρουσίαση όλων αυτών «προσχεδίων» ωριμάζει τον καλλιτέχνη και το φιλότεχνο, καθιστώντας τους «πιο έτοιμους» για την δημιουργία και την αποδοχή του (όποιου) αναμενόμενου μελλοντικού «KAΛΛITEXNHMATOΣ»!
Για τα ζωγραφικά έργα που παρουσιάζω στην Αίθουσα Τέχνης «TENΕΔΟΣ»...
P.S.MAVRO/Stavriotis
/ E-mail: psmavro@gmail.com /
Βιογραφικά Καλλιτεχνών
• Ο G.Α. MICALEF είναι ένας νέος ζωγράφος, γεννήθηκε στην Κέρκυρα και διακρίνετε για την πρωτότυπη και αγνή εικαστική ματιά του. Η θεματογραφία που επέλεξε να παρουσιάσει είναι αλληγορική και έχει τίτλο «Τόπος Αμνών»! Ο τρόπος που ζωγραφίζει προσφέρει μια «νέα εικαστική αφετηρία σκέψεις, ενός άλλου κοινωνικού προβληματισμού και... υπαινίσσεται (ως υποβόσκουσα πρόταση) μια πιο ενεργή διαμαρτυρία» από ΟΛΟΥΣ... προς ΟΛΟΥΣ μας.
Ο G.Α. MICALEF γεννήθηκε στην Κέρκυρα, όπου ζει και εργάζεται. Εκτός από κάποιες συμμετοχές του σε ομαδικές εκθέσεις, αυτή είναι ουσιαστικά, η πρώτη εικαστική παρουσίασή του.
P.S. Mavro/Stavriotis
• Ο P.S. Mavro / Stavriotis γεννήθηκε στην Κέρκυρα αλλά έζησε και εργάσθηκε στην Αθήνα για πάνω από 50 χρόνια.
Είναι απόφοιτος της παλιάς καλής καλλιτεχνικής σχολής «Δοξιάδη» (με δασκάλους τους: Aγρανιώτη, Σπέντζα, Kατσουλίδη, Γεωργιάδη, Παρμακέλη, Zουμπουλάκη, Στέλιο Λυδάκη κ.λπ.)
Ο καλλιτέχνης εργάστηκε στο εργαστήρι σκηνογραφίας του Eθνικού Θεάτρου... σπούδασε την Βυζαντινή Aγιογραφία στη σχολή της ΧΑΝ, συναναστράφηκε λαϊκούς ανώνυμους ζωγράφους - αγιογράφους (που γνώρισε στις γειτονιές της Αθήνας)... είχε δε, την τύχη να εργαστεί και να διδαχτεί δίπλα στον παλιό καλό - πρωτοπόρο στην τέχνη του - αλλά άγνωστο στους πολλούς, καλλιτέχνη - γραφίστα Φρίξο Ποταμιάνο. Aπό όλους ο καλλιτέχνης «πείρε κάτι».
Ο καλλιτέχνης έχει στο ενεργητικό του πολλές «ΑΤΟΜΙΚΕΣ» (1983 : Aίθουσα Τέχνης Πειραιά / 1984 : Aίθουσα Τέχνης «Aντήνωρ» / 1985 : Calerie «Dada» / 1986 : Aίθουσα Τέχνης Πειραιά / 1988 : Aίθουσα Τέχνης «Eπίπεδα» / 2010 : «Kερκυραϊκή Πινακοθήκη»...) Kατά καιρούς έχει λάβει μέρος επίσης, σε πολλές «ΟΜΑΔΙΚΕΣ» και έχει συν εκθέσει, με πολλούς σύγχρονους του, άξιους καλλιτέχνες, σε αξιόλογες «Αίθουσες Τέχνης», σε «Πνευματικά Κέντρα» Δήμων, σε αίθουσες Eταιρειών... αλλά και σε πλατείες... ακόμα και σε γήπεδα!
Κείμενα, παρουσιάσεις, συνεντεύξεις, αναφορές σχετικές με το έργο του καλλιτέχνη έχουν παρουσιαστεί σε περιοδικά Τέχνης, Λόγου, ποικίλης ύλης, Eφημερίδες, P. Σταθμούς... αλλά και στο διαδίκτυο. Για τη ζωγραφική του Π.M. έχουν γράψει (μεταξύ άλλων άξιων) οι Ζωγράφοι κ.κ. Γιώργος Φωκάς και Σ. Kουκουλομάτης, η δημοσιογράφος σχόλιο Τέχνης κ. Kίτσα Mπότζου, ο δημοσιογράφος σχολιαστής - κριτικός Τέχνης και γκαλερίστας κ. Nίκος Σταθούλης, οι κριτικοί Τέχνης κ.κ. Αθηνά Σχηνά και Nτόρα Ηλιοπούλου Ρογκάν...και ο Δρ Θάνος Ασκητής
Zωγραφικά έργα του καλλιτέχνη, βρίσκονται... στο «Mουσείο Σύγχρονης Tέχνης» του I. Bορρέ / στη «Δημοτική Πινακοθήκη» Aθηνών / στο «Σκιρώνιο Μουσείο» / στη «Kερκυραϊκή Πινακοθήκη»... και σε άλλες ιδιωτικές συλλογές στην Eλλάδα και το εξωτερικό.
Σήμερα ο καλλιτέχνης (2011) ζει, σε ένα μικρό απομονωμένο χωριό της Κέρκυρας. Ζωγραφίζει μόνο για τον εαυτό του, την οικογένεια του και για τους καλούς του φίλους. Συμμετέχει όμως και σε κάποια «καλλιτεχνικά δρώμενα», περιδιαβαίνοντας στα χωριά και την πόλη της Κέρκυρας... και όταν του δίνεται η ευκαιρία εκθέτει κάποια έργα του.
Περισσότερα για το ζωγράφο και την εργασία του θα βρείτε στο διαδίκτυο...
http://pm-art.blogspot.com/
• Ο G.S. MEGOULAS σπούδασε γλυπτικής στην Ecole des Beaux-Arts, με δασκάλους τους H. Martin, Cesar, R. Colamarini. Με υποτροφία της UNESCO το 1977 και 1979 έκανε σπουδές και πρακτική εξάσκηση στη Συντήρηση μνημείων.
Ο ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ φέρει το το Παρασυμο και το διακεκριμένο Τίτλο του «Ιππότη των Τεχνών και των Γραμμάτων» που του απονεμήθει από το Γαλλικό Κράτος, του έχει απονεμηθεί δε, και «Εύνημος Μνεία» από την Γαλλική Aκαδημία Καλών Τεχνών, για το πλούσιο εικαστικό έργο του.
ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ Ο Γιώργος Μέγκουλας(*) έχει παρουσιάσει το έργο του σε ατομικές εκθέσεις... • «Calerie Duncan», Παρίσι, 1974 • «Art Concord», Παρίσι, 1976 • «Π.Κ. Π. Φαλήρου» - με τον K. Λακιώτη -, 1982 • «Πλειάδες», 1983,1990 • «Έκφραση» - με το Χ. Ζυγομαλά - ,1986 • «Σπίτι της Κύπρου», 1991 • «Sangamon Gallery» - με την Α. Κωνσταντινίδου -, Σικάγο, 1992 • «Αστρολάβος», 1993... και πολλές άλλες.
ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ Ο Γιώργος Μέγκουλας έχει πάρει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις, όπως... • «Πανελλήνια», 1975 • «Salon des Artistes Francais, Gran Palais, Παρίσι, 1976 -77-78-79-80 • «Sensibilites Plastigues d' Aujourd' hui, Mairie de Paris, Παρίσι, 1979 • «Green Gallery», Βοστόνη, 1982 • «Σύλλογος Γλυπτών», 1983,1985 • «Γλυπτική 1985», Φάληρο, 1985 • «Κρεωνίδης» 1989 • «Maison de L'Architecture», La Sculpture Grecgue Contemporaine, Παρίσι, 1991 • «Ολύμπια», Ολυμπία, 1992 • «Γκαλερί του Νότου», Πειραιάς, 1992, 1993... και πολλές άλλες.
ΠΡΟΤΟΜΕΣ, ΜΝΗΜΕΙΑ & ΑΝΔΡΙΑΝΤΕΣ απο το γλύπτη Γιώργο Μέγκουλα έχουν φιλοτεχνηθεί και έχουν στηθεί σε όλη την Ελλάδα! Την δεκαετία 1980 - 1990 ο γλύπτης Γιώργος Μέγκουλας ασχολήθηκε ιδιαιτέρως με την Μνημειακή Γλυπτική, και έργα του βρίσκονται σε πολλούς Δημόσιους Χώρους, σε όλη την Ελλάδα και φυσικά και στην Κέρκυρα!
ΕΡΓΑ του Γιώργου Μέγκουλα, βρίσκονται στην «Εθνική Πινακοθήκη - Μ.Α.Σ.», στο «Μουσείο Boρρέ», στο «Museum of Science and Ihdustry», στο Σικάγο και αλλού. Η καλλιτεχνική εργασία του Γιώργου Μέγκουλα, έχει παρουσιαστεί σε πολλές εκδόσεις Μουσείων και διαφόρων Γκαλερί, σε Λευκώματα και σε καλλιτεχνικούς οδηγούς Συλλογών και εκθέσεων. Κείμενα, για το έργο του, έχουν γράψει οι... Δαμιανάκη - Ρομάνο Χρύσα, Α. Ταμβάκη, Β. Βασιλοπούλου, Β. Καραίσκου, G.S.Marcou και πολλοί άλλοι εξίσου αξιόλογοι ιστορικοί και μελετητές Τέχνης.
Ο διάσημος Έλληνας γλύπτη, στις ημέρες μας, εργάζεται και δημιουργεί στην Κέρκυρα!
Περισσότερα για το ζωγράφο και την εργασία του θα βρείτε στο διαδίκτυο...
(*) Ο Γλύπτη G. MEGOULAS... (ως φίλος εικαστικός «επίκουρος»), τιμά με την εικαστική παρουσία του, τόσο την «Tένεδος», όσο και τους δύο Κερκυραίους ζωγράφους.
