Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2014

2014 χύμα δημιουργίες

"καρδιά..." 
(τιμπαρτονικό...)
σύνθετη τεχνική σε καμβά
Γιώργος Μικάλεφ, Νοέμβρης 2014

"heart..."
mixed media on canvas
George Micalef, November 2014

"Il était un petit navire"
μικτή τεχνική σε καμβά 70Χ100εκ.
Γιώργος Μικάλεφ, Αθήνα 2014
...
"Il était un petit navire"
mixed media on canvas 70Χ100cm
George Micalef, Athens 2014 


λεπτομέρεια ενός μικρούς καραβιού...

"centum quattuordecim sancti"
oil on canvas 100X100cm 
George Micalef, Athens Dec.2014




"στο φαλημέντο..."
λάδια, στυλο(ί) και διάφορα (κόκαλα, το κομμένο βραχιόλι
της Αρετής, ένα γραμματόσημο της χούντας, καμένες ασφάλειες κλπ)
πάνω σε καμβά 50Χ70cm
Με αυτό το έργο συμμετέχω/είχα  στο εικαστικό μέρος
 του τριημέρου "τεχνών (επ)ανάστασις" στην Κέρκυρα
Γιώργος Μικάλεφ, Κέρκυρα 2014

“Σκηνές από την αυριανή ευτυχία του κόσμου” 
2014 λάδια, αποκόμματα 
& στυλο(ί) σε καμβά 50Χ70εκ.
Γιώργος Μικάλεφ, Κέρκυρα 2014

Η Αθηνά..

“Sitting on the dock of the bay” 2014
λάδια σε καμβά 50Χ50 εκ.
Γιώργος Μικάλεφ, Κέρκυρα 2014

work in progress...

I'm just gon' sit at the dock of a bay
Watchin' the tide roll away, ooh
Sittin' on the dock of the bay
Wastin' time

"οι αναμνήσεις που δεν έζησα" 2014 
λάδια & στυλο(ί) σε καμβά 50Χ50cm
Γιώργος Μικάλεφ, Κέρκυρα 2014
(ανήκει)

 ο υποφαινόμενος στο εργαστήρι του στην Αθήνα

work...

...in progress

"Ο Άι Γιώργης & η Αγγελοκαμωμένη" 2014
λάδια σε καμβά 100Χ70εκ.
Γιώργος Μικάλεφ, Αθήνα 2014

πάνω το πρώτο σκίτσο του Άι Γιώργη που έφτιαξα
το 2012 και από κάτω ο πρώτος Άι Γιώργης μαζί
με μια μικρή ιστορία λαϊκή...

“ο Άη Γιώργης  & η Αγγελοκαμωμένη”
Λαδοπαστέλ και ακρυλικά σε χαρτόνι (100Χ70)
Γιώργος Μικάλεφ, Καλοκαίρι 2012

Με θάρρος αρματώθηκε και φονικό κοντάρι, τα νέα μόλις έμαθε ο νιος από τα ξένα. Καβάλησε άλογο γοργό, πιστό & σκουριασμένο και κείνο θα ήταν το στερνό, του δράκοντα το δείλι … Ο Σαύρος μόλυνε της χώρας την πηγή με τοξική σαπίλα, τα πρόβατα δεν χόρταινε, για ανθρώπου σάρκα η δίψα. Γυναίκα του τάξαν συντροφιά να φύγει πέρα στα βουνά, ποτέ να μη ξανάρθει. Μα ο κλήρος έπεσε στου Άρχοντα την κόρη τη πιο νέα. Στην κάμαρα του Σαύρου η αγγελοκαμωμένη και την πηγή την κράτησε μαύρη και μολυσμένη. Σαν ο λεβέντης έφτασε, την κόρη αντικρίζει, και το θεριό το φτερωτό καλά το εζυγίζει και το τρυπά το άθλιο στο ανίερο του στόμα… Στη χώρα σαν εγύρισε με τ’ άρχοντα την κόρη όλοι τον προσκυνήσανε και τον τίμησαν όλοι. Άγιος ο Γιώργης γίνηκε ο ψαροκαβαλάρης και άρχοντας παντοτινά στους ουρανούς ο Αρμένης.

…απόσπασμα από “ το ποιητικό ημερολόγιο ενός νεκρού σκύλου”

"εντός (μυαλού) πληροφορίες"
λάδι σε χαρτί 29Χ29εκ.
Γ.Μικάλεφ, Αθήνα 2014

"Ουράνιο Σώμα"
λάδια σε καμβά 40Χ50 εκ.
Γιώργος Μικάλεφ, Αθήνα 2014
(ανήκει)

"εξόρμησις εις την νήσον των Σπετσών"
λάδια σε καμβά 45Χ55εκ.
Γιώργος Μικάλεφ, Αθήνα 2014


η εξόρμησις σε χαρτί
Γιώργος Μικάλεφ, Σπέτσες 2014
(ανήκει)

work in progress... 

"Salto Mortadela"(αναφορές)
λάδια και μαρκαδόροι σε χαρτόνι τηλεόρασης
Γιώργος Μικάλεφ, Κέρκυρα 2014


"È questo il fiore del partigiano, morto per la libertà"
λάδια σε χαρτί
Γιώργος Μικάλεφ, Κέρκυρα 2014


"έρωτας με φόντα, μέντα(λ) & ισμό"
λάδια σε χαρτί
Γιώργος Μικάλεφ, Αθήνα 2014

"καρδιά σαν τη δική μου"
λάδια σε καμβά 40Χ40εκ.
Γιώργος Μικάλεφ, Αθήνα 2014

"στη μνήμη του αδικοχαμένου Γιάννη Κ."
λάδια σε καμβά 40Χ60εκ
Γιώργος Μικάλεφ, Αθήνα 2014

"Η Αγάπη"
λάδια σε καμβά 50Χ50εκ.
Γιώργος Μικάλεφ, Αθήνα 2014

"a bullet through his head"
λάδια σε χαρτί 35Χ50εκ.
Γιώργος Μικάλεφ, Αθήνα 2014

"Ανατομία"
στυλό(ς), μαρκαδόροι και 3 αποκόμματα σε χαρτί
Γιώργος Μικάλεφ, Κέρκυρα 2014

"Corfú"
λάδια & Κίτσος σε καμβά
Γ.Μικάλεφ 2014
ανήκει

"ανάμνηση εξόρμησης στην Κερκυραϊκή ύπαιθρο με την Έλενα Π."
λάδια & ένας κόκκινος γάτος σε καμβά 50Χ50 εκ.
Γιώργος Μικάλεφ, Σπέτσες 2014

"Κυκλωπική Οικογένεια" 
λάδια & διάφορα σε καμβά 40Χ50εκ.
Γιώργος Μικάλεφ, Αθήνα 2014

Quadraginta Sancti
λάδια & νούμερα σε καμβά
Γ.Μικάλεφ, Κέρκυρα 2014
(ανήκει)

δυο αθάνατοι
Μητσάρας & Λουκάνικος
από τα επίκαιρα

"η αρκούδα & η κοπέλα"
στυλο(ί) σε χαρτί
Γιώργος Μικάλεφ, Αθήνα 2014
ανήκει

16 πούτσες
20Χ25εκ.
Γιώργος Μικάλεφ, Αθήνα 2014

"Στο Μουσείο Νεκρών Αντικειμένων"

Ο διάδρομος Κ-8 του “Μουσείου Νεκρών Αντικειμένων” αποτελούταν από ζώα των Αβοριγίνων της Κεντρικής Αυστραλίας που είχαν εξημερωθεί κατά τη διάρκεια του 13ου αιώνα. Στα αόρατα ηχεία ακουγόταν ο τελευταίος δίσκος του Μελιτζανιά. Μονάχα που είχαν βάλει όλα τα τραγούδια να παίζουν ταυτόχρονα… Εκνευρισμένος από την ιεροσυλία αυτή προχώρησα στην αίθουσα Α-68, χωρίς να δω ούτε τα ιερά σκηνώματα των Καβουρό, ούτε τον τελευταίο κοάδειλο…

Η αίθουσα Α-68 ήταν δίπλα στην Β-59 και απέναντι στην Ι-92… γεγονός που με άγχωνε τρομερά κυρίως για παιδιάστικους λόγους. Κάθισα πάνω σε έναν γέρο-τραπεζάκι και έβγαλα από την τσέπη μου μια ωραία σοκολάτα αμυγδάλου. Την έφαγα βιαστικά και στη συνέχεια ήπια φυσικό χυμό πορτοκάλι με βανίλια και αλεσμένα δαμάσκηνα… συνδυασμός εκρηκτικός για το στομάχι ενός φίλου μου οστρακολόγου.

Όμορφη μέρα ήταν. Το περπάτημα στην οδό Τρόμπολα μου προκαλούσε πλήξη και ο ήλιος εκεί ψηλά μου θύμιζε ακόμα περισσότερο τον σοσειαλεισμό στην Αιλάδα. Η επίσκεψη σε ένα μουσείο λειτουργεί πάντα αντικαταθλιπτικά στην πονεμένη ψυχή ενός αποχυμωτή.

Προχώρησα στον καλλιτεχνικό διάδρομο Κ-15 και πέρασα στην αίθουσα της σύγχρονης πρωκτικής τέχνης που παρουσίαζε φέτος ανδρικές κωλοτρυπίδες. Όλα τα εκθέματα βρισκόταν πίσω από πολύ χοντρό γυαλί που σε συνδυασμό με το φωτισμό, προσέβαλαν έντονα την ευαίσθητη αισθητική μου. Στα δεξιά μου ήταν ένας βαλσαμωμένος κώλος ανοιγμένος πάνω σε ένα πιάνο και αριστερά μου ήταν ένας βαλσαμωμένος κώλος ανοιγμένος κάτω από ένα πιάνο. Ένα εξημερωμένο ρακούν με πλησίασε και μου είπε πως ο καλλιτέχνης ήθελε να σοκάρει το πιάνο. Του είπα ότι αν ήθελε να σοκαριστούν άσχημα τα πιάνα, να τα πάρω μαζί μου στο σπίτι δυο φίλων που μόλις βγήκαν απ’ το ψυχιατρείο. Αρνήθηκε να μου τα δώσει υποστηρίζοντας ότι τα πιάνα είχαν δεχθεί αρκετό σοκ από τις δυο κωλοτρυπίδες και ότι το γυαλί δεν τα άφηνε να βγουν από το φυσικό περιβάλλον. Δεν είχα καμιά διάθεση να φέρω αντίρρηση ή να διαφωνήσω, γιατί σίγουρα το ρακούν ήξερε πολλά περισσότερα περί τέχνης σε σχέση με ένα ηλεκτρονικό στραβοκατσάβιδο που είχα δει πέρσι σε προσφορά σε κάποιο φούρνο στη Γαρίτσα.

Αποφάσισα να συντομεύσω την επίσκεψη… η γυναίκα μου θα με περίμενε για φαγητό και δεν είχα προλάβει ακόμα να ψωνίσω σαλάμι για τη σαλάτα αλλαντικών που ήταν τόσο απαραίτητη στην καθημερινή μου διατροφή. Η συντομότερη έξοδος ήταν η Ε-34… οπότε έπρεπε να περάσω από τον διάδρομο Ι-6 που ήταν γνωστός στους κύκλους μας ως “ψωλοδιάδρομος”, εξαιτίας των εκθεμάτων του…

Στην αρχή του διαδρόμου στα δεξιά, βρισκόταν ένα μεγάλο νεκρό ψάρι που βρωμούσε φριχτά. Από το στόμα του εξείχε ένα ζαρωμένο μακρύ πέος. Στο ταμπελάκι έγραφε ότι ήταν το πέος του Όσιρι. Ενδιαφέρον μου φάνηκε αν και δεν ήξερα αν μύριζε πιο πολύ το ψάρι ή το πουλί του Όσιρι… Προχώρησα και είδα τον θηριώδη Φαλλό του Πρίαπου στα αριστερά, ένα ομοίωμα του Πάνα σε θριαμβευτική στύση στα δεξιά & το θαυματουργό πέος του Φρέιρ στο οποίο έπεφτε τρελό προσκύνημα και λατρευόταν πολύ περισσότερο από το πέος του Σίβα. Είδα και άλλα πολλά μέχρι να φτάσω στην έξοδο αλλά εντύπωση μου έκαναν μόνο τα ψωλομοιώματα από το Kanamara Matsuri. Πριν την έξοδο υπήρχε και πωλητήριο με φαλλογλειφιτζούρια, φαλλοσοκολάτες & ψωλογλυφίδες…

Ήταν ένα γεμάτο πρωινό και γεμάτος έμπνευση αγόρασα μισό κιλό σαλάμι από τον μανάβη που ήταν δίπλα στο συνοικιακό μουσείο και έκανα κίνηση για το σπίτι. Στο δρόμο έγραψα ένα βιβλίο με ποιήματα. Μπαίνοντας σπίτι, φίλησα την όμορφη γυναίκα μου, έφαγα το υπέροχο φαγητό που μου είχε ετοιμάσει και της είπα “σ’αγαπώ“. Την ίδια ώρα ο γείτονας, κάνοντας πρακτική στο καινούριο του τρομπόνι, έπαιζε εναλλάξ τον εθνηκώ ίμνο & τον γλάρο της Βουγιουκλάκη…


και ένα ποίημα για το τέλος...

"Τέχνη Εστ"

I.

Τέχνη είναι το τρύπιο στομάχι του Bukowski
Το βρακί της O’Keefe
Η κλεπτομανία του Picasso
Το δέρμα που ανατρίχιασε στο ουρλιαχτό του Ginsberg
και τα αυτιά που τον άκουσαν να κλάνει

Τέχνη σήμερα, δεν είναι οι τουρίστες της Avenue Montaigne
ούτε όλοι οι φετιχιστές της Λουτετία

Στο διάολο οι πρωτεύουσες της τέχνης
Τα πατσουλιά & οι σέλφι στον πύργο Ηλίας
Η σύγχρονη τέχνη γεννιέται στη Συρία
Στα μάτια και στα όνειρα ανταρτών γεννιέται η τέχνη

Τέχνη… ζωή, έρωτας, ελευθερία
Στο διάολο οι τουριστικές αποστειρώσεις
Σκατά στον τάφο της Αμφίπολης
Δυο ίντσες του Αλέξανδρου…

II.

Κλειστές για την επόμενη δεκαετία οι γκαλερί
Άνευροι κριτικοί κινηματογράφου
Οι φιλελεύθερες φυλλάδες
αρνούνται πεισματικά να πεθάνουν

Ανώδυνη τέχνη σε μια επώδυνη ζωή
Χορευτικά σόου της χούντας
και μπάρμπεκιου λαχανικών
για σαρκοφάγους μυοπόταμους
έτσι για να περνάει η ώρα…

Η αισθητική εθνικιστικής νεολαίας
Παιδικές ζωγραφιές ενός φασίστα
Οι φασίστες δεν έχουν ψυχή
Η Τέχνη δεν υφίσταται χωρίς…

Γεννιέται σάπια, στο λευκό ταβάνι του νοσοκομείου
στα μάτια ενός σπασμένου αγοριού που τον κοιτάζει
για μέρες χωρίς να μπορεί να περπατήσει
Στο μουστάκι του παιδιού στο διπλανό κρεβάτι
Στο σχεδόν ακρωτηριασμένο του πόδι
Στο άγνωστο του διαδρόμου
και στο κλάμα  της προϊσταμένης…

Το παιδί αρνείται να μεγαλώσει
Τα κόκκαλα αρνούνται να σταματήσουν να πονάνε
Το ακρωτηριασμένο χέρι του Άγιου Σπυρίδωνα

III.

Τα καρφιά στα χέρια του εσταυρωμένου
στην πολυκατοικία απέναντι
Ο ποιητής, μετανιωμένος
Δεν υπολόγισε σωστά το χρόνο
Προσπαθεί  μονάχος, να σταματήσει την αιμορραγία
Το σχοινί δεν άντεξε το βάρος της χοντρής

IV.

Ο πρωθυπουργός μόνος στην εξοχική του κατοικία
βλέπει φιλαράκια και τραβάει μαλακία
Μια αργόσυρτη κλανιά ακούγεται & ένα χαμόγελο περηφάνιας σκάει
Η βροντερή πρωθυπουργική κλανιά
κόστισε τη ζωή ενός αποστειρωμένου γάτου και δύο κουναβιών
Νερωνισμός στην τέχνη

Μια αγχωμένη μαλακία στη σκοπιά
Ο απεγκλωβισμός του νεκρού νεοσύλλεκτου
από τον καταχεσμένο καμπινέ…
της ενηλικίωσης & της ανδρείας

V.

Τέχνη είναι ο κώλος της Belladonna, της Grey & της Rain
Και όχι ενός Γερμανού εκκεντρικού φωτογράφου
σε μια γκαλερί μοντέρνας τέχνης στην ψωλοκώσταινα.

Οι νεκροί ζωντανεύουν
Ο Βαν Γκογκ ξερνάει τα λάδια του
στην όψη της ομώνυμης φίρμας
Το στομάχι του, άδειο σαν τις τσέπες του
και δοξασμένο σαν την αγάπη του αδερφού του

VI.

(έθνο)κάθαρση σε υπόθετο…