Κερκυραϊκή Πινακοθήκη 21 Αυγούστου έως 18 Σεπτέμβρη 2013

Από τις 21 του Αυγούστου έως τις 18 του Σεπτέμβρη, η Κερκυραϊκή Πινακοθήκη, φιλοξένησε στον (κάτω) χώρο της (Αίθουσα ΕΙ.Κ.Ε.) την πρώτη μου ατομική έκθεση με τίτλο "μια διπολική διαταραχή των χρωμάτων". Στην ανάρτηση αυτή θα δείτε φωτογραφίες από τα εγκαίνια, μια επιλογή από έργα καθώς και σκηνές από μια εκδήλωση για μικρούς και μεγάλους με τον P.S.Mavro που είχε παράλληλα έκθεση στον (πάνω) χώρο της Κερκυραϊκής Πινακοθήκης.

“Ο P.S.Mavro/Stavriotis γράφει

για την ζωγραφική του Γιώργου Μικάλεφ”

Ο ζωγραφικός κόσμος του Γιώργου Μικάλεφ, δεν είναι ανώδυνος…

Φλογεροί ποιητές που παραλογίζονται, εραστές που καταδιώκονται από ανέραστους, θλιμμένοι άγγελοι και αθώοι αμνοί έτυμοι να θυσιαστούν… Αποτρεπτικές και καθαρά συμβολικές οι ζωγραφικές εικόνες του Γιώργου Μικάλεφ!!!

Πληγωμένοι κομματιασμένοι ήρωες της καθημερινότητες, φλογεροί ποιητές που παραλογίζονται, εραστές – κομμάτια - που καταδιώκονται από ανέραστους και τιποτένιους, θλιμμένοι άγγελοι, αθώοι αμνοί έτοιμοι να θυσιαστούν, …παραστάσεις που μπορεί να θεωρηθούν από κάποιους… αλλοπρόσαλλες και εφιαλτικές… που υποβόσκουν όμως μόνο μέσα στους λοβοτομημένους εγκεφάλους τους…

Εγώ στους πίνακες του Γιώργου Μικάλεφ βλέπω μόνο μία αθώα παιδικότητα, τρυφερά όνειρα, ελπίδες για ανεκπλήρωτους έρωτες, προσδοκώμενες αγάπες - που ίσως να ξεπροβάλουν δειλά-δειλά μέσα από τα βάθη της καρδιάς του. Παραστάσεις καθαρά αποτρεπτικές και συμβολικές, εικόνες που σκοπό έχουν να μας καθάρουν από τις βρόμικες σκέψεις και να ξανά-ρυθμίσουν τον απορυθμισμένο συναισθηματικό κόσμο μας.

Ο ζωγραφικός κόσμος του Γιώργου Μικάλεφ δεν είναι ανώδυνος… ούτε είναι φτιαγμένος για ανυποψίαστους «δήθεν» φιλοτέχνους… Η ζωγραφική του είναι «εκ βαθέων» και απευθύνετε σε τσακισμένους, μοναχικούς και αληθινά ευαίσθητους ανθρώπους…

Τα έργα του Γ.Μ. δεν είναι κατάλληλα για ψευτό – κυριλέ - σαλόνια... ούτε τα θέματα του προσφέρονται σε αυτούς -τους τάχα «ανυποψίαστους» - που θέλουν να πιστεύουν πως θα τους συμβούν μόνο τα καλύτερα στη ζωή τους… Οι απροβλημάτιστοι και οι ανόητοι έχουν άλλες - ποιο ταιριαστές - επιλογές (για αυτούς) να κάνουν. Ας επισκεφτούν κάποια από τα πολυτελή «κορνιζάδικα» της Πόλης. Τα καθησυχαστικά «τοπία», οι γλυκανάλατες ακουαρέλες, τα νατουραλιστικά λουλουδάκια και τα «άνευ ουσίας» διακοσμητικά ανεικονικά… σίγουρα θα τους ταιριάζουν καλύτερα.

Οι αμύητοι ας φροντίσουν να σταλθούν μακριά από τη ζωγραφική του Γιώργου Μικάλεφ γιατί θα τους πονέσει. Τα θέματα του είναι οδυνηρά αιχμηρά και τρυπούν μυαλά και καρδιές. Οι ζωγραφιές του κραυγάζουν, δείχνουν, καταγγέλλουν και κατά μαρτυρούν… όσο για την τεχνική του και αυτή είναι γνήσια – ανεπιτήδευτη – αυθόρμητη, σχεδόν πρωτόγονη, γι’ αυτό η ζωγραφική έκφραση αυτού του νεαρού ζωγράφου, μου αρέσει (!) και για τους ίδιους λόγους, σας την συστήνω ανεπιφύλακτα…

ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΤΕ την έκθεσή και δείτε τα έργα του… αρκεί να είστε προϊδεασμένοι.

P.S.Mavro/Stavriotis Για την ζωγραφική του Γιώργου Μικάλεφ. Αύγουστος του 2013

* Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν την Τετάρτη 21 Αυγούστου στις 20.00 στην Κερκυραϊκή Πινακοθήκη του Μιχαήλ Άγγελου Βραδή. (στην αίθουσα Τέχνης της ΕΙ.Κ.Ε.) Η έκθεση θα διαρκέσει έως 16 Σεπτεμβρίου 2013. Ώρες επίσκεψης: Δευτέρα – Παρασκευή 9.00 – 14.00 & 18.00 – 21.00

"εγκαίνια..."

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στα άτομα που με τίμησαν με την παρουσία τους στα εγκαίνια, σε αυτούς που ήρθαν και επισκέφθηκαν την έκθεση μετά τα εγκαίνια με την ησυχία τους, αλλά και στους φίλους/ες που βρισκόταν νοητά στο χώρο και στηρίζουν τη δουλειά μου εξ αποστάσεως. Έμεινα αρκετά ευχαριστημένος από την πρώτη μου ατομική έκθεση και την περισσότερη χαρά την οφείλω στα λόγια και στα συναισθήματα των ανθρώπων. Και να ευχαριστήσω και αυτούς που προώθησαν και πρόβαλαν την έκθεση μου στα blogs και στα τοπικά μέσα. Και για να το παραχέσω με τα ευχαριστήρια... ευχαριστώ τους Ανθρώπους που βρίσκονταν και βρίσκονται πλάι μου και με βοηθούν να τραβάω τον δρόμο μου. 

"μια επιλογή από τα έργα της έκθεσης & μια δόση από τα παρασκήνια"

Άτιτλο (έργο αφίσας)

Λάδια, ακρυλικά, μαρκαδόροι, στυλο(ί), δόντια, κλειδί,

αγάπη, καμένες ασφάλειες, 10γρ. ψυχή, καψούλια

και άλλα προσωπικά & απρόσωπα αντικείμενα

σε χοντρό χαρτόνι 75x53cm

Γιώργος Μικάλεφ, Κέρκυρα 2013

(ανήκει)

Το πιο αντιπροσωπευτικό έργο εκείνης της περιόδου...

Λάδια πάνω στο χαρτόνι... πριν του αλλάξω την Παναγία...

λεπτομέρεια... ο υποφαινόμενος

Χαρτόνια για βάση & χαρτί του μέτρου... τα κόλλησα για να φτιάξω μια ικανοποιητική επιφάνεια. Σχεδίασα την υποφαινόμενη μορφή και άρχισα να κολλάω αποκόμματα περιοδικών, με ήρωες και αντιήρωες, ποικιλία αστεριών, σκηνές από τόπους εγκλημάτων, καπάκια, χάπια, εισιτήρια, καψούλια, συσκευασίες και ό,τι άλλο βρήκα γύρω μου και θεώρησα όμορφο να κολληθεί εκεί πάνω. Πρόσθεσα λιγάκι χρώμα και έτοιμος ο φόντας...

“κολάζ” 2013

κολάζ και ακρυλικά σε χαρτόνι 93Χ150κάτι cm

 “γιατί είχα χέρια καθαρά…” 2013

λάδια, κλειδί, βίδες, δόντια, καμένη ασφάλεια, σταυρουδάκι, σύρτης, σκουλαρίκι της Tori, παντοφλάκι κ.α. πάνω σε ξύλο 36Χ51cm
ανήκει

λεπτομέρεια μία... η καρδιά η καταχτυπημένη
και ένα σπίρτο για να την ανάψει ξανά...

 λεπτομέρεια δύο... τα αρκουδάκια της αγάβης...
Το ένα μαρτυρικό... το άλλο έτοιμο για εμπρησμό...

λεπτομέρεια τρία... σπασμένα δόντια

και μια καμένη ασφάλεια στο χέρι...

μια παλιότερη εκδοχή του έργου 2011

“τα κόκκινα μπαλόνια” 2013

λάδια σε χαρτόνι 48Χ67 cm
ανήκει

Ένα από τα τραπεζώματα στο ωραίο το σπιτάκι. Νόστιμο φαγητό, κόκκινο κρασί & δυο μπαλόνια στον αέρα. Ο Α. έπαιζε στην κιθάρα κάποιο καινούριο κομμάτι που είχε γράψει και εμείς να παίζουμε με τα κόκκινα μπαλόνια. Ποιος δεν θα ήθελε να χε δυο κόκκινα μπαλόνια...

“Κυριακάτικη” 2013

εφημερίδα & λάδια πάνω

& κάτω από χαρτόνι 34Χ47cm
ανήκει

“βοήθεια” 2012-13

λάδια & μελάνι πάνω σε χαρτόνι 50Χ70
ανήκει

Αναμνήσεις παλιών κακών ημερών με πιο επίκαιρους παρατηρητές & καινούρια μορφοποιημένα αισθήματα.

λεπτομέρεια...

“Σκέψεις του Γενάρη” 2013 

λαδοπαστέλ & μαρκαδόρος μαύρος σε χαρτόνι 38X55cm

ανήκει

Ξημέρωσε και άντε να καταλάβω αν ήταν δικό μου το αίμα ή δικό σου…

“το παιδί & ο σκύλος του” 2011-13

λαδοπαστέλ & μαρκαδόροι πάνω σε χαρτί & σε χαρτόνι 50X60cm

Ήρθε διακοπές με τους γονείς του. Έρχονται κάθε χρόνο μου ‘παν. Λίγο ποιο μικρός από εμένα, ψηλός πολύ μα η ραφή στο πάνω μέρος του κεφαλιού του, είχε ανοίξει άσχημα… Πιστή συντροφιά του ο σκύλος του, που ζωντανός θαρρούσε πως ήταν και παίζει και να ήταν… αφού ο κόσμος απομακρύνονταν μην πάει και τους δαγκώσει… ο πατέρας μελαγχολικός έπινε καφέ ελληνικό και όλο φοβόταν μην πάει και φύγει πρώτος... 

(προ)σχέδιο με στυλό σε χαρτί απ'τον Αύγουστο του 11

σχεδιάζοντας στο μικρό μου ατελιέ στην Κέρκυρα την Ιωάννα & την Λίλα όπως τις είχα αποθηκευμένες στο κεφάλι μου. Αριστερά το παιδί και ο σκύλος του πριν τους κολλήσω την χειροποίητη κορνίζα τους... 

αρχικό σχέδιο Ιωάννας & Λίλας

“Ιωάννα & Λίλα” 2013

ακρυλικά σε καμβά 40Χ40cm
ανήκει

Για μια χρονιά περίεργη που δεν μπόρεσα να καταλάβω...

“κολάζ” 2013

γύρω στα 70Χ1,50cm με το μάτι 

Luigi... painter's little helper...

τελειώνοντας το βερνίκωμα...

“che bel fior” 2013

ακρυλικά, μελάνι, αλουμινόχαρτο 2cd της Νανάς & αρκετά εισιτήρια πάνω σε εφημερίδες και χαρτί μεγάλο x μεγάλο cm 

“το δικό μου τρένο” 2013

λάδια σε ξύλο και 2 κομμάτια σπάγκος 

Εκείνο το Φθινόπωρο με βρήκε να τρέχω απ’ το ξημέρωμα στους δρόμους μέχρι που να νυχτώσει. Δουλειά και αυτή ε? Αλλά την έκανα και έβγαζα κάνα φράγκο να μπορώ να αγοράζω χρώματα και καμβάδες να μάθω να ζωγραφίζω και να σε παίρνω και σένα σε καμιά ταβέρνα για φαγητό που και που γιατί πάντα μου άρεσε. Και θυμάσαι εκείνο το βράδυ που πετύχαμε τον μακαρίτη τον κυρ Σπύρο και τον γέρο που ‘θελες να απαγάγουμε και κάτσανε στο τραπέζι μας? Και χαλάλι… το χαμαλίκι δεν με πείραζε, ούτε οι πληγές στα πόδια και οι κάλτσες που μουσκεύανε καμιά φορά στο αίμα, ούτε η σπονδυλική μου στήλη που έπαθε ξανά καθίζηση. Στα αρχίδια μου όλα. Ήξερα ό,τι θα γυρνούσα σπίτι το βράδυ με το τρένο μου και ίσως και να σε ‘βλεπα… και ας σε είχα να παίζεις στον υπολογιστή τα παιχνίδια σου και εμένα να με παίρνει ο ύπνος στον καναπέ και να ροχαλίζω από την κούραση. Και το πρωί ξανά το ίδιο… να βλέπω και τα πλοία το ξημέρωμα να φεύγουν και να λείπετε και όλοι σας ρε και να στενοχωριέμαι που δεν ήμουνα και εγώ μέσα στο καράβι όπως τότε… να έχουμε καεί και να γελάμε σαν χαζά με το παραμικρό. Αλλά λέω… δεν γαμιέται… έχω το δικό μου τρένο εγώ… είμαι Ευτυχισμένος ρε!

Καμιά φορά σκέφτομαι τη μέρα που μου πες δεν αντέχω άλλο. Στάματα το τρένο να κατέβω. Και σταμάτησα και κατέβηκες για να ανέβεις στο τρακτέρ. Με πείραξε αλλά άνθρωποι δεν είμαστε? Άνθρωποι δεν είμαστε? Άνθρωποι δεν είμαστε? Άνθρωποι είμαστε…

Άνθρωπος είμαι και εγώ… και σκέφτομαι την ταλαιπώρια. Και σκέφτομαι αν αξίζει ρε Βαγγέλη? Και ας κορόιδεψα το Χάρο, όχι μια φορά κι ας το κοκορεύομαι συχνά. Αξίζει αλήθεια? Και εσύ ρε Βαγγέλη έκανες αύξηση 50 λεπτά στις πίτες με σουβλάκι χοιρινό, αλλά εμείς σε αγαπάμε ακόμα γιατί αύξησες την ποιότητα και μας κερνάς καμιά φορά και τίποτα να πούμε. Αλλά εγώ κουράστηκα να το σκέφτομαι και σταμάτησα την περασμένη βδομάδα… και εκεί που είχα παρκαρισμένο το τρένο έρχεται και με ρωτάει ένα ρακούν και με έβαλε σε σκέψη: Εδώ δε μας πείρε ο διάολος… από έρωτα θα πεθάνουμε? Παίζει, του απαντάω…

Αναμνήσεις από την Καστοριά in progress...

“δείπνο σε κοινόβιο” 2013

λάδια σε χαρτόνι 49X65cm
ανήκει

Αποτυπώνοντας  στο χαρτόνι αναμνήσεις

ημερών που δεν θα ξεχάσω ποτέ...

“θυμάμαι ένα σπίτι” 2013

λάδια σε χαρτόνι 39Χ49cm

“κόψε το χέρι” 2013

λάδια σε χαρτόνι ραμμένο με σύρμα 21Χ47cm
ανήκει 

το χέρι που τελικά δεν θα μου το κόβανε...

“Θεσσαλονίκη” 2013

λάδια σε χαρτόνι 27X53cm

ανήκει 

η δημιουργία των πειρασμών του Αντώνη, πάνω σε ένα μεγάλο κομμάτι χοντρό χαρτόνι συσκευασίας. Η δική μου εκδοχή στους πειρασμούς του Αγίου Αντωνίου... Ακολουθεί το έργο ολοκληρωμένο & μια λεπτομέρεια...

“οι πειρασμοί του Αντώνη” 2013

λάδια σε χαρτόνι 122X57cm
(κλικ για μεγέθυνση)
ανήκει 

μια λεπτομέρεια

“δεύτερα βήματα” 2013

λάδια πάνω σε γυαλόχαρτο & ξύλο 26X50cm
ανήκει 

Με μαλλιά ξερά και κολλημένα από αίμα που στέγνωσε πάνω τους, με χέρια σπασμένα και παραμορφωμένα & με μια σπασμένη μέση, έμαθα απ’ την αρχή να περπατάω…

“το θαύμα τ’ Αγιού” 2012

λάδια σε ξύλο49X73cm
ανήκει

Το θαύμα του Άγιου… Την νύχτα δεν έκλεισε μάτι. Ήταν περίεργη η προηγούμενη μέρα από το απόγευμα και μετά… Πρώτη Κυριακή του Νοέμβρη και σαν τρελός να σε ζητάει με ένα playmobil στην τσέπη. Και σε βρήκε… Ήθελε να πεθάνει όσο τίποτα, αλλά Εκείνη τον βοήθησε όπως πάντα... Όταν γύρισε σπίτι την επόμενη μέρα άρχισε να σπάει πράγματα, στράβωσε την πόρτα με το κεφάλι του και έφυγε ξανά… τον στενοχώρησες αλλά άνθρωποι δεν είμαστε...Καλά να είσαι όπου και να ‘σαι γιατί σε αγάπησε όσο τίποτα και πληγώθηκε όσο τίποτα… Αλλά αν δεν πληγωθείς από εκείνους που αγαπάς τότε από πού?

“σε γελάσανε…” 2010-2013

λάδια και σπασμένο cd 35X50cm

όταν ένα από τα πρώτο έργα εξελίσσεται σύμφωνα με την επικαιρότητα

"τα λουλούδια σου" 2013

σου ανήκει

Μια ετεροχρονισμένη εκδρομή στους Παξούς... Καθαροδευτέρα πάνω κάτω. Λίγα λουλούδια και μερικά κριτσίνια, να κλέψουμε λιγάκι από την ομορφιά της. Εγώ γύρισα, εσύ έμεινες, κάποιος σκοτώθηκε και εγώ σακατεύτηκα για μια ακόμα φορά.

“(S)aints” 2013

λάδια, ένα πόδι ψεύτικο 

& τρία από καβούρι

πάνω σε χαρτόνια στερεωμένα

σε παραθυρόφυλλο

ιδρύματος 29Χ99cm
ανήκει

“…όταν γνώρισα την Catwoman” 2011-2013

ακρυλικά & λάδια σε καμβά 35Χ50cm 

Κάποιος είδε λέει εκείνη τη νύχτα τον Χριστό και την Catwoman να κατεβαίνουν στο ψιλικατζίδικο για τσιγάρα. Οι γείτονες σαν είδαν το καρναβάλι στην ταράτσα, πήραν το 100... Εμείς όμως πήραμε το 200 και μοιραστήκαμε την λεκάνη της Ειρήνης...

“το παιδί και ο αμνός”

λάδι σε χαρτόνι 14X40cm
ανήκει

"το στήσιμο της έκθεσης"

Η καλή μου φίλη Βάσω, επιμελήτρια τότε της Κερκυραϊκής Πινακοθήκης, αναλαμβάνει να βάλει τάξη στο χάος... να αποκτήσει μια συνοχή το όλο θέμα και τα κατάφερε.

Η Βάσω εν δράση... 

 και στα δύσκολα...

ο κατάλογος των έργων στο πρόχειρο 

"εικαστικό δρώμενο με τον P.S.Mavro & τον υποφαινόμενο..."

Τη Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου μαζί με τους μικρούς και τους μεγάλους φίλους που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα μας, ζωγραφίσαμε και δημιουργήσαμε όμορφα πράγματα. O P.S.Mavro ανέλαβε την δημιουργία της “μυστηριώδης χαρτόκουτας” μαζί με τους μικρούς & τους μεγάλους βοηθούς του. Εγώ αντίστοιχα μαζί με φίλους/ες και μερικά ρεμάλια δημιουργήσαμε ένα συλλογικό έργο σε χαρτόκουτα με ό,τι γούσταρε ο καθένας να προσθέσει ελεύθερα. Ευχαριστούμε για την όμορφη βραδιά και ελπίζω οι παρευρισκόμενοι να το ευχαριστήθηκαν όπως το ευχαριστήθηκαν και τα μικρά παιδιά που ζωγράφισαν, λερώθηκαν και έπαιξαν μαζί μας (τα λάδια δεν φεύγουν απ τα ρούχα). Μεταξύ άλλων μας τίμησε με την παρουσία του ο κριτικός Κορεάτικης τέχνης & γευσιγνώστης Γεώργιος Κίτσος & ένας άγγονας του Λουβίγκη. Και μερικές αναμνηστικές φωτογραφίες από τη βραδιά στην Κερκυραϊκή Πινακοθήκη…

Θα τα ξαναπούμε...