Η ηλιθιότητα αναδύεται μέσα από τα καταπράσινα νερά του
ποταμιού σαν την Αφροδίτη της Χαριλάου Τρικούπη. Άνθρωποι ευαίσθητοι, με νέο
αίμα, φρέσκο, που βράζει… καλλιτεχνικής φύσης άνθρωποι και άλλοι υπέροχοι…
εκφέρουν γνώμες που πέφτουν με παφλασμό σε λεκάνη εναλλακτικής τουαλέτας.
Επαναλαμβάνομαι όταν επαναλαμβάνονται συνεχώς ιδέες σάπιες και επικίνδυνες για
τα ζωντανά μου. Φωτιά… Τι βάλσαμο για την ψυχή αυτή η φωτιά που καίει τον τύπο και
την έκφραση. Μονάχα ο καπνός αυτού του εμπρησμού δεν μου αρέσει. Έχετε μυρίσει
σκατά να καίγονται?
Η δημοκρατία επιτρέπει στην κοινωνία να αυτοκτονήσει
ομαδικά. Το δικαιούται. Βέβαια παρασύρει και εμάς(?) μαζί της στον θάνατο αλλά
δεν μας πειράζει γιατί είμαστε δημοκράτες. Ας αποφασίσει ο γαμημένος ο λαός. Οι (π)ορδές των αφυπνισμένων. Αν δε
βλέπεις το ρεαλιστικό αδιέξοδο του οργανωμένου πράγματος, πρότεινε μου μια
λύση. Οι πιο ωραίες λύσεις, τις περισσότερες φορές δεν λειτουργούν
ούτε για δέκα άτομα που σκοτώνονται γύρω από ένα τραπέζι, για λέξεις άψυχες. Σύντροφοι,
συναγωνιστές, αδελφοί και αδελφές, μονάχα ένα λεπρό αρμαντίλλο
θα σώσει την κοινωνία. Πλανιέμαι από πλάνη οικτρή. “Η επανάσταση γίνεται
από εκείνους που τη ζωή τους δεν τη βάζουν στην κορυφή της ύπαρξης… είτε από
τρέλα είτε από αγάπη” έγραψε κάποτε το θωρακισμένο ζωντανό.
“Άσε με να πιω τη μπύρα μου στον ήλιο χωρίς τύψεις” είπε το αρμαντίλλο στο
μυοπόταμο… “κοίτα τον ήλιο. Δες τον καλά. Στα αρχίδια του με γράφει και εγώ
γράφω εσένα στα δικά μου. Πήγαινε να μιλήσεις αλλού για αγώνες, την ώρα που ΕΓΩ
θα διδάσκω την αγάπη σε έντομα, σκουλήκια και άλλα ασπόνδυλα.” Ο μυοπόταμος
έφυγε κρατώντας την απάντηση στην ουρά του, δεμένη με μια κόκκινη κορδέλα,
φοβούμενος μην πάει και του κλέψουν την πολύτιμη του.
Το Κοράκι του Πόε… Τι όμορφο πράγμα το Κοράκι του Πόε! Μα
τα κοράκια που κρώζουν με μάτια βγαλμένα από τα καθαρά τους νύχια, δεν τα
αντέχω… Μου βιάζουν την κακή μου όσφρηση. Η ανεύρεση θετικών στοιχείων, μπορεί
να γίνει ακόμα και μέσα σε ένα βόθρο, από όντα με αισθήσεις και αισθητήρες
καπνού. Η ανικανότητα ανεύρεσης θετικών στοιχείων μέσα στο κουφάρι ενός
ανθρώπου που σαπίζει ζωντανός, αποτελεί τη μάστιγα της επόμενης δεκαετίας. Ένας
θεόμουρλος γέρος, όταν λατρεύεται από τις ορδές των πιστών, αποτελεί εθνικό
κίνδυνο. Το μέγεθος της αλήθειας και της σοφίας που κρύβεται πίσω από τις
προφητείες του, αντιστοιχεί σε ένα πιάτο ρηχό και μεσαίου μεγέθους, γεμάτο με παπάρια
μέντολες και πατάτες τηγανητές. Τι υπέροχο γεύμα. Βάλε την αγιοσύνη του στα
μικροκύματα να ζεσταθεί.
Η τηλεοπτική στύση διεκόπη απότομα καθώς η Μπέλλου έχυσε
βιτριόλι στην καλογυαλισμένη φαλάκρα του ταλαντούχου νέου. Ένας γάτος που
βρισκόταν στο στούντιο, ξύπνησε από τα ουρλιαχτά και σήκωσε ελαφρά το κεφάλι
του, χωρίς να ανοίξει τα μάτια, δείχνοντας έτσι ενδιαφέρον για τον πόνο του
άλλου ή απλά ενόχληση. Κατέβασε το κεφάλι, γύρισε πλευρό και επέστρεψε στον
ύπνο. Ο παρουσιαστής γύρισε την πλάτη στον αίλουρο… σήμα ηρεμίας.
Πόσες ιδέες έχει μέσα στο κεφάλι του αυτός ο φοιτητής των
τεχνών των καλών? Δεν μπορεί να τις βγάλει εύκολα βέβαια. Έχει μπλοκάρει το σύστημα από την
καταναγκαστική εξέλιξη των πάντων προς μιαν αόριστη μαλακία. Ο νεαρός καθώς
χτένιζε σκεπτικός το ψαγμένο μούσι του, ένοιωσε την όρεξη του να ανοίγει.
Σηκώθηκε παίρνοντας τον εναλλακτικό φορητό υπολογιστή του και πήγε να φάει βιολογική σαλάτα στο μπαρ με τις
σαλάτες.
Το κεφάλι μου από την πίεση που δέχεται, νομίζει πως θα
σπάσει. Αυτό αποτελεί απλά μία πλάνη λένε οι επιστήμονες. Ο Χριστός, η Επιστήμη
και οι Νέες Εποχές δίνουν μάχη στις κοιλάδες
του μεγάλου Μανιτού και εκείνος γελάει βλέποντας τα κουκούλια τους και
βλέπει και το δράκοντα στον ουρανό να βολτάρει... Στρίβει ένα τσιγάρο και το
πίνει παρέα με το τσακάλι του σαμάνου, που έχει για συντροφιά τα απογεύματα. Το
τσακάλι είναι μια σταλιά, καχεκτικό και σχεδόν τυφλό. Κρίμα είναι θα πεις το
άμοιρο. Εκείνο όμως είναι ευτυχισμένο και ευχαριστημένο από τη ζωή του και
διαψεύδει τα δραματικά μου σενάρια
ακυρώνοντας ταυτόχρονα τη θλίψη μου.
Γιώργος Μικάλεφ
